Staram się wierzyć, że nasze dotychczasowe rozważania o "Syzyfowych pracach" wystarczająco przekonały Was już o tym, że powieść jest dokumentem swojej epoki, co oznacza, że Stefan Żeromski bardzo chciał pokazać, jak żyli ludzie w czasach mu współczesnych.
Wiecie już, że powieść ma charakter autobiograficzny, zatem czy nam się to podoba, czy nie - że pisarz opowiedział nam w niej o sporym kawałku swojego życia. Marcin Borowicz, podobnie jak młody Stefcio, zostaje sierotą i musi ostro wziąć się do pracy, by, jak to się mówi, mieć co włożyć do garnka. Udziela więc korepetycji dzieciom zamożnych rodziców. Nie ma w tym nic niezwykłego, Marcin nie jest jedynym młodocianym korepetytorem. Tak samo zarabia na swoje utrzymanie Andrzej Radek. Ba! Ten jest jeszcze lepszy, bo doucza dzieci za pieniądze, mając już jakieś 10 czy 11 lat! Lektura "Dzienników" popełnionych przez pana Żeromskiego pokazała Wam wstępnie, że realia, jakie panują zarówno w szkole w Owczarach, jak i w gimnazjum w Klerykowie, to również autentyk, a nie wymysł rodem z literatury fantasy. O życiu gimnazjalistów z Klerykowa pisaliście w swojej gazecie pt.: Górka u Gontali.

Items