NOTATKA
Prowadzę w szkole zajęcia pozalekcyjne w druku 3D i foto-filmowe w wymiarze 2 godzin tygodniowo.
Na zajęcia z kółka informatycznego z elementami druku 3D uczęszczają uczennice z kl. V-VII. Utworzyliśmy 2 grupy 5-osobowe: Grupa I „Dycha” i Grupa II „Zadrukowani”.   Ja, jako lider zespołu rozdzieliłam zadania, zaplanowałam kolejność ich realizacji i ciągle wspierałam. Obecność drukarki w szkolnej pracowni komputerowej wzbudzała zaciekawienie. Uczennice z niecierpliwością czekały na moment, kiedy zaczniemy drukować. Ponieważ wiedza moja nt. druku 3D była znikoma to pierwsze zajęcia zaczęłam od teorii : BHP i zaczęliśmy poznawać program Tinkercad. Wykorzystując ładną pogodę organizowałam plenery fotograficzne, podczas których przekazywałam wiedzę z obsługi lustrzanki i kamery cyfrowej. Fotografia jest moja pasją a zajęcia plenerowe pozwoliły mi przekazać dzieciom wiedzę w sposób praktyczny. https://www.facebook.com/renata.ciok.39/photos_albums
Niemalże z każdych zajęć dzieci przygotowywały dokumentację w formie filmu i zdjęć, które wykorzystaliśmy przy montażu filmu na konkurs. Projekt plakatu poprzedziliśmy ankietą: "Moje mocne strony". Na podstwie ankiety przydzieliłam uczniom zadania.Z uczniami utworzyliśmy 2 grupy - „Dycha” i „Zadrukowani”, tak, aby każdy z uczniów mógł zacząć pracować nad projektem. Poprzez dziennik elektroniczny przeprowadziliśmy identyfikację potrzeb szkoły. Zapotrzebowanie na druk 3D zgłosiły 2 osoby. Pani metodyk od matematyki zgłosiła zapotrzebowanie na „sygnalizatory” oraz pani pedagog z prośbą o wydrukowanie kostek: dwunastościanu i sześciościanu. Podjęliśmy wyzwanie.
Nasz udział w konkursie mobilizował mnie do zdobywania wiedzy, poszukiwania rozwiązań . Miałam motywację i satysfakcję, że uczestniczę w czymś „nowym” i się rozwijam zawodowo. Z satysfakcją stwierdzam, że w szkole tylko ja prowadzę zajęcia z druku 3D, wdrażam druk 3D na lekcjach informatyki, modelujemy w programie Tinkercad.
Tworzenie plakatu na konkurs pozwoliło nam „zaprzyjaźnić” się z programem Canva i Genially. Dzieci bez trudu stworzyły plakat. Koncepcji było bardzo dużo. Wybraliśmy najciekawszy pomysł, dopracowaliśmy go wspólnymi siłami. Pierwsze nasze gotowe wydruki modeli z Tingiverse wzbudziły zachwyt i zachęciły do tworzenia projektów na konkurs. Tinkercad okazał się być programem prostym i intuicyjnym w obsłudze. Emotikony odszukaliśmy w programie Thingeverse, co było dużym ułatwieniem. Uchwyty do "sygnalizatorów" uczniowie projektowali sami. Dobierali długość patyczka i grubość. Nie było to zadanie trudne. Asystowałam, pomagałam modyfikować modele, podpowiadałam właściwe rozwiązania. Praca ta była dla mnie o tyle absorbująca, bo wymagała podzielności uwagi dla dwóch grup. Po stworzeniu modeli, przed wydrukowaniem ich, mając świadomość, że wydruki muszą być trwałe, skonsultowałam się z fachowcem, którego znalazłam na forum na FB. Konsultowałam się też na fanpage SKRIVARE. Wskazówki dotyczące projektu emotikon okazały się bardzo pomocne i pozwoliły nam uniknąć błędów podczas wydruków, zmniejszyć zużycie filamentu, zwiększyć wytrzymałość naszych wydruków. W slicerze Creality zadbaliśmy o to , aby wzmocnić swoje modele. Zastosowaliśmy wypełnienie sześcienne jako jedno z bardziej wzmacniających wydruki. Gęstość wypełnienia ustawiliśmy na 40%, bowiem wytrzymałe nie znaczy gęste. Zrezygnowaliśmy z wypełnienia 100% obawiając się, że w wąskich elementach naszego modelu wypełnienie pękłoby warstwowo. Zwiększyliśmy też szerokość obrysu, aby nie drukować z podporami, które czasami bardzo ciężko usunąć. Na stole drukarki umieściliśmy po 10 szt. . Czas drukowania 10 szt. to mniej więcej 9 godzin. Wydrukowaliśmy: 30 szt. "sygnalizatorów" zielonych, 30 szt. "sygnalizatorów" czerwonych i 30 szt. sygnalizatorów żółtych. Nasza wiedza na temat projektowania i slicowania jest podstawowa więc wiedzy szukaliśmy w Internecie.
Konsultacja z fachowcem(zrzuty ekranu):
https://drive.google.com/file/d/1jTYwqlTwHG57lX1wpgcJpU6Zvw_TRiM4/view?usp=sharing
Trudności jakie napotkaliśmy:
1.      Brak w szkole żółtego filamentu – dyrekcja szkoły zakupiła
2.      Po wydrukowaniu 60 emotikon – czerwonych i zielonych drukarka wymagała serwisu, bo poluzowały się paski. Drukarka dwukrotnie była odsyłana do serwisu, co znacznie przedłużało realizację projektu.
3.      Aby dokończyć projekt, żółte emotikony drukowaliśmy w pomniejszonej ilości na stole drukarki po 2 szt. umieszczając je na środku stołu co było czasochłonne
4.     Drukowałam podczas moich zajęć lekcyjnych, na kółku z druku 3D, weekendów, ferii zimowych nie chcąc przeszkadzać innym nauczycielom w zajęciach lekcyjnych. Kontrolowałam wydruki czuwając nad ich poprawnością.
5.      Aby zrealizować z uczniami 2 projekty poświęciłam bardzo dużo czasu : weekendy, ferie zimowe, zajecia lekcyjne i kółko z druku 3D. Nadzorowałam poprawność wydruków, bo sprzęt niejednokrotnie zawodził. Dbałam o to, aby na darmo nie zużywać filamentu, kiedy druk się przesunie(poluzowane paski - drukarka wymagała konserwacji)
6.      Konkurs bardzo pracochłonny, wymagający od nauczyciela ogromnego zaangażowania, dzieci realizują zadania oczekując raczej zabawy. Zbyt wiele kryterii oceny prac uczniów i nauczyciela - łatwo się pogubić.
8.      Umieszczenie wypowiedzi uczniów i mojej w 5 minutowym filmie wraz z realizacją wydarzenia uniemożliwiłoby mi ukazanie autentycznej pracy zespołu , dlatego zrezygnowaliśmy. Wypowiedzi uczniów były zbyt długie, aby je zmieścić w wyznaczonym czasie.
Sygnalizatory są wykorzystywane przez panią metodyk nie tylko na lekcji matematyki ale też na zajęciach metodycznych z nauczycielami jako ciekawy pomysł do wykorzystania na wszystkich lekcjach.

Items