Można sobie zadać pytanie: Skąd bierze się drugie życie poetki w Internecie? Wszak autorka słynnego „Kota w pustym mieszkaniu” odeszła na początku 2012 roku. Wiemy, że na rynku wydawniczym stale obecne są tytuły tomików poetyckich Noblistki, nie słabnie jej popularność, podobnie jak trwa wykorzystywanie wizerunku Szymborskiej, który w czasach kultury obrazkowej zdaje się funkcjonować samoistnie, co zapewne zdziwiłoby „staroświecką jak przecinek/autorkę kilku wierszy”. Natomiast media społecznościowe i pop kultura spowodowała, że w Internecie nie da się być -  jak pisze Elżbieta Winiecka - po prostu czytelnikiem, obserwatorem, Barthes’owskim łowcą mitów alienującym się od wspólnotowego życia. 
[Winiecka E.: Literackość sieci, literackość w sieci. Perspektywy badań. „Forum Poetyki” 2016, wiosna/lato.

Jak można zauważyć korzystanie z mediów społecznościowych wymusza na nas nie tylko aktywne uczestnictwo, ale także własną kreatywność, co spróbuje pokazać w dalszej części mojej prezentacji.

Nie ulega wątpliwości, że wirtualna rzeczywistość stale pogłębiająca ekspansję sfer codziennego funkcjonowania może być wytłumaczeniem, a zarazem przykładem rosnącej popularności tej części sieci, którą można nazwać „uduchowioną”, będącą zarazem znakiem pamięci i miejscem drugiego życia zmarłych twórców, a nie „wirtualnym cmentarzem”, o którym Ewelina Twardoch pisała, że staje się symbolicznym miejscem pamięci ważnym dla zbiorowości, choć istnieją w sieci. 
[E. Twardoch: „Usieciowione” miejsca pamięci, czyli jak symbole przeszłości stają się przestrzenią aktywności użytkowników sieci. http://www.ejournals.eu/sj/index.php/PK/article/view/4443/4418 [data dostępu: 15.02.2019].

Raczej można powiedzieć, że współcześnie w mediach społecznościowych i pop kulturze Horacjańskie non omnis moriar nabiera coraz to nowych znaczeń, pozwalaj stwierdzić, że wielu artystom, takim także jak Wisława Szymborska zapewnia „drugie życie”.

Items